نزدیک به 3 درصد از کودکان در ایالات متحده نابینا یا کم بینا هستند. کم بینایی هر کودکی را به طور منحصر به فردی تحت تاثیر قرار می دهد. اسباب‌بازی‌ها و ابزارهای حمایتی که برای یک کودک مفید است، ممکن است با اسباب‌بازی‌هایی که به نفع دیگری هستند تفاوت چشمگیری داشته باشد. نیازهای هر کودک به علت و میزان اختلال بینایی بستگی دارد.
آزمودن مجموعه ای از گزینه ها برای بازی و یادگیری برای خانواده ها می تواند گیج کننده و پرهزینه باشد. این یکی از دلایلی است که یک چشم پزشک یا متخصص اطفال، خانواده را به تیمی از متخصصان ارجاع می دهد که می توانند راهنمایی و پشتیبانی کنند.
بسیاری از کودکان دارای اختلال بینایی در آمریکا واجد شرایط حمایت از طریق قانون آموزش افراد دارای معلولیت (IDEA) دولت فدرال هستند. از طریق این خدمات، خانواده ها می توانند به تیمی از کارشناسان دسترسی داشته باشند که ابزارها، وسایل کمکی و اسباب بازی ها را برای کمک به نیازهای منحصر به فرد رشدی، بازی و یادگیری فرزندشان توصیه و معرفی می کنند. نوع متخصصان درگیر و رویکرد آنها بسته به سن و مرحله رشد کودک متفاوت خواهد بود.
در اینجا نگاهی اجمالی به نحوه تکامل اسباب بازی‌های کودکان کم بینا و تیم حرفه‌ای آنها با سن و مرحله رشد کودک می‌پردازیم.
رده سنی ۰ تا ۳ سال:
برنامه ها و کارشناسان
نوزادان و کودکان نوپا باید به یک برنامه نوزاد/کودک نوپا با یک طرح خدمات خانوادگی فردی (IFSP) در امریکا ارجاع داده شوند. این یک برنامه مداخله زودهنگام فدرال و ایالتی است که دسترسی به یک تیم حرفه ای و چند رشته ای را برای این افراد فراهم می کند. این تیم می تواند شامل یک معلم دوران کودکی، معلم ویژه افراد کم بینا (TSVI) و همچنین درمانگران شغلی، فیزیکی، گفتار و سایر درمانگران در صورت نیاز باشد. این کارشناسان برای بررسی و ارزیابی نیازهای کودک به خانه می آیند و یک برنامه مداخله شخصی ایجاد می کنند که می تواند در زندگی روزمره و روال خانواده ادغام شود.
مراحل شاخص (Milestones)
اهداف رشد برای نوزادان و کودکان نوپا کم بینا عبارتند از: پیوند با مراقبین، برقراری ارتباط، ایجاد علت و معلول، هماهنگی دست و چشم، هماهنگی شنوایی و دست، رشد حرکتی، ماندگاری و تشخیص اشیا، آگاهی حسی و آگاهی فضایی.
تیم دوران کودکی اسباب بازی ها و ابزارهایی را برای کمک به توسعه این مهارت های حیاتی به خانه می آورد. در این سن، زمانی که کودک از طریق بازی یاد می گیرد، اسباب بازی ها نیز می توانند به تقویت پیوند، دلبستگی و تعاملات متقابل کمک کنند.
دنبال چه چیزی می گردیم؟
این سنی است که به کودک اجازه می دهد با لمس افراد و اشیاء اطراف خود جهان را کشف کند. با توصیف کارهایی که انجام می‌دهید و می‌بینید، به کودک کمک کنید تا بداند خارج از او چه می‌گذرد. اسباب بازی ها برای ترویج سرگرمی و یادگیری نیازی به پیچیده بودن ندارند و هر چه ساده تر اغلب بهتر است. حواس دیگر – لامسه، بویایی و شنوایی – می توانند به کودک کمک کنند تا همه چیز اطراف خود را تشخیص دهد. هنگام انتخاب اسباب‌بازی، ویژگی‌هایی که باید به دنبال آنها باشید عبارتند از: رنگ‌های بسیار متضاد مانند سیاه و سفید، نور، نویز و بافت. توپ‌هایی در اندازه‌ها و رنگ‌های مختلف، عکس‌ها و کتاب‌هایی با حالات بزرگ و ساده چهره، سالن‌های ورزشی با اسباب‌بازی‌های آویزان و برای نوزادان بزرگتر، مرتب‌کننده‌های شکل همگی انتخاب‌های عالی هستند. به یاد داشته باشید که اسباب‌بازی‌ها همیشه نباید هدف رشدی داشته باشند. آنها فقط می توانند سرگرم کننده باشند.
هنگام ارائه یک شی یا اسباب بازی به نوزاد، به آرامی دست او را لمس کنید تا مفهوم دست دراز کردن را درک کنید. از نشانه های پیش بینی برای کمک به آماده سازی کودکان برای بازی و سایر فعالیت های آینده استفاده کنید. به عنوان مثال، یک قاشق را روی کاسه بزنید تا نشان دهد “بیا بخوریم”. همچنین استفاده از دست خود در زیر دست کودک برای هدایت و تشویق به کاوش و لمس مفید است.
رده سنی ۳ تا ۲۱ سال
برنامه ها و کارشناسان:
هنگامی که یک کودک ساکن ایالت متحده سه ساله شود، تحت IDEA برای گروه دیگری از خدمات حمایتی با بودجه فدرال و ایالت واجد شرایط می شود. والدین می توانند بچه ها را در چاپخانه آمریکایی (APH) ثبت کند و آنها را به سهمیه فدرال برای دریافت مطالب آموزشی رایگان اضافه کند. این مطالب شامل کتاب‌ها، اسباب‌بازی‌ها و وسایل الکترونیکی می‌شود که ممکن است در مدرسه به آنها نیاز داشته باشند، که همگی برای سطح اختلال بینایی و مرحله رشد طراحی شده‌اند.
هنگامی که کودکان کم بینا وارد سیستم مدرسه می شوند، تیم آموزشی آنها شامل TSVI خواهد بود. TSVI با خانواده و مدرسه برای توسعه برنامه آموزش فردی کودک (IEP) همکاری خواهد کرد. این یک طرح فردی از خدمات و پشتیبانی است که نیازهای رشدی و آموزشی منحصر به فرد فرزندان را برطرف می کند. برنامه‌های آموزش فردی کودک در مراحل منظم زندگی کودک، تا زمانی کودک ۲۱ ساله شوند، دوباره ارزیابی می شوند. محیط مدرسه و اجتماعی کودک به طور مداوم در حال تغییر است، بنابراین اصلاحات برای به حداکثر رساندن بینایی و یادگیری نیز نیاز به بررسی مجدد مستمر دارند. IEP ها اغلب شامل مواد آموزشی قابل دسترس، ابزارهای بزرگنمایی، تغییرات و امکانات برای کلاس درس و خانه هستند.
مراحل شاخص (Milestones)
اهداف رشد برای کودکان در سنین مدرسه کوچکتر عبارتند از: رشد مداوم مهارت های حرکتی، تعامل اجتماعی و عاطفی، حرکت از حالت ملموس به انتزاعی (یعنی از توپ در دست، به عکس توپ، به نقاشی از توپ) و سواد… . از کلاس سوم به بعد، کودکان برای یادگیری و افزایش وسعت دانش مطالعه می کنند. همانطور که آنها از مدرسه ابتدایی به دوران نوجوانی می روند، مهم است که به علایق منحصر به فرد کودکان مانند ورزش و موسیقی و ارتقای خلاقیت از طریق هنر، ورزش و سایر سرگرمی ها کمک کند.
دنبال چه چیزی می گردیم؟
برای کودکان پیش دبستانی و دبستانی، اسباب‌بازی‌ها و بازی‌هایی که برای سوادآموزی در محیط بازی کار می‌کنند ایده‌آل هستند. کتاب‌هایی را انتخاب کنید که رنگ‌های روشن، بافت و/یا صدای قابل شنیدن دارند. دیگر انتخاب های عالی برای بازی عبارتند از بلوک های ساختمانی روشن، دومینو با نقاط برجسته، شن بازی جنبشی، بازی های ورزشی و آلات موسیقی. برای کودکان بزرگتر، برنامه های فناوری ابزارهای جذابی برای یادگیری و بازی هستند.
ابزارها و برنامه های فناوری
ابزارهای فناوری می‌توانند به آسان‌تر کردن زندگی روزمره کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلالات بینایی کمک کنند. خواه آنها برای خواندن، یادداشت برداری در کلاس یا لذت بردن از یک فعالیت مورد علاقه به حمایت بیشتری نیاز داشته باشند، فناوری می تواند به شما کمک کند. گوشی‌های هوشمند و دستگاه‌های مبتنی بر صفحه‌نمایش لمسی دارای ابزارهای داخلی بسیاری مانند فونت بزرگ، کنتراست بالا و صفحه‌خوان هستند تا به کودکان کمک کنند به بسیاری از قابلیت‌ها دسترسی پیدا کنند.
منبع:
https://www.aao.org/eye-health
