از دست دادن بینایی و بیماری چشم چگونه بر سلامت روان تأثیر می گذارد؟
بیماری های چشمی مرتبط با افزایش سن و سایر مشکلات و شرایط چشمی می توانند باعث از دست دادن بینایی شوند. برای برخی، از دست دادن بینایی می تواند منجر به احساس افسردگی، اضطراب و از دست دادن استقلال شود. همه کسانی که از دست دادن بینایی دارند، افسردگی یا اضطراب را تجربه نمی کنند. برخی از افراد ممکن است متوجه تغییر در تمایل خود برای معاشرت با دیگران یا افزایش ناامیدی از زمان اضافی که ممکن است برای انجام وظایف روزمره طول بکشد، شوند. اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، بدانید که کمکی در دسترس است.
این مراحل را برای حمایت از سلامت روان خود انجام دهید:
با پزشک مراقبت های اولیه، متخصص سلامت روان یا چشم پزشک خود صحبت کنید:
در مورد هر گونه تغییر در رفاه عاطفی خود با پزشک خود صحبت کنید. از چشم پزشک خود در مورد اینکه چگونه بیماری چشم بر زندگی روزمره و کار شما تأثیر می گذارد، سؤال کنید. در مورد چگونگی مقابله با تغییرات زندگی خود به دلیل بیماری چشمی مرتبط با سن یا سایر بیماری های چشمی کمک بگیرید.
به دنبال پشتیبانی باشید:
به دنبال گروه های حمایتی از دیگران باشید که تحت تاثیر از دست دادن بینایی هستند. این گروه ها می توانند به شما کمک کنند تا در مورد وضعیت خود بیاموزید، تجربیات خود را به اشتراک بگذارید، و پشتیبانی پیدا کنید.
با دیگران و چیزهایی که شما را خوشحال می کند ارتباط برقرار کنید:
با دوستان و خانواده در ارتباط باشید تا از احساس انزوا جلوگیری کنید. با گذشت زمان، می‌توانید راه‌های جدیدی برای انجام کارهایی که دوست دارید پیدا کنید یا سرگرمی‌های جدیدی را کشف کنید که برای شما خوشبختی می‌آورد.
ورزش کنید:
ورزش می تواند به علائم افسردگی یا اضطراب کمک کند و احساس بهتری در شما ایجاد کند. با متخصص مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید تا مشخص کنند چه برنامه ورزشی ممکن است برای شما بهترین کارایی را داشته باشد، به خصوص اگر تغییراتی در بینایی خود به دلیل بیماری چشمی مرتبط با سن یا سایر مشکلات یا شرایط چشمی داشته باشید.
به دنبال توانبخشی بینایی باشید:
از چشم پزشک خود بخواهید که یک متخصص کم بینایی را توصیه کند. متخصص می تواند به حداکثر استفاده از بینایی شما کمک کند.
منبع مقاله:
