از دست دادن توانایی دید واضح، و از دست دادن توانایی فکر کردن یا به خاطر سپردن واضح، دو مورد از مخوف ترین و قابل پیشگیری ترین مسائل سلامتی مرتبط با افزایش سن هستند.
اکنون، یک مطالعه جدید به این ایده که مشکلات بینایی و زوال عقل مرتبط هستند، اهمیت بیشتری می دهد.
در نمونه‌ای نزدیک به 3000 سالمند که تست‌های بینایی و تست‌های شناختی را در حین بازدید از خانه سالمندان انجام دادند، خطر ابتلا به زوال عقل در بین آنهایی که مشکلات بینایی داشتند بسیار بالاتر بود – از جمله کسانی که حتی زمانی که عینک معمولی خود یا لنزهای تماسی را می‌زدند قادر به دیدن خوب نبودند.
این تحقیق اخیرا در JAMA Ophthalmology توسط تیمی از مرکز چشم Kellogg در پزشکی میشیگان، مرکز پزشکی دانشگاهی دانشگاه میشیگان منتشر شده است. بر اساس داده‌های این مطالعه که در سازمان ملی سالمندان در سال 2021 انجام شد، به انبوهی از مطالعات موجود در این زمینه می‌افزاید که ارتباط بین بینایی و زوال عقل وجود دارد.
همه افراد مسن در این مطالعه بالای 71 سال سن داشتند و میانگین سنی آنها 77 سال بود. برای آنها دید نزدیک و دید دور و توانایی تشخیص حروفی که تضاد کمی با پس زمینه داشتند سنجیده شد. همچنین تست های حافظه و توانایی تفکر کردن از آنها گرفته شد و اطلاعات سلامتی از جمله تشخیص بیماری آلزایمر یا نوع دیگری از زوال عقل را ثبت گردید.
بیش از 12 درصد از کل گروه دچار زوال عقل بودند. اما این درصد در بین افرادی که برای دیدن از نزدیک دچار اختلال بینایی شده بودند – تقریباً 22٪ – بیشتر بود. علاوه بر این، یک سوم (33٪) از افراد دارای اختلال دید دور متوسط یا شدید، از جمله آنهایی که نابینا بودند، علائم زوال عقل داشتند. 26 درصد از کسانی که در دیدن حروفی که با پس‌زمینه تضاد چندانی نداشت، مشکل زوال عقل داشتند. حتی در میان افرادی که مشکل دید از راه دور خفیف داشتند، 19 درصد زوال عقل داشتند.
پس از اینکه محققان سایر تفاوت‌ها در وضعیت سلامت و ویژگی‌های شخصی را تنظیم کردند، احتمال ابتلا به زوال عقل در افرادی که مشکلات بینایی متوسط تا شدید از راه دور داشتند، 72 درصد بیشتر بود.
تفاوت‌ها برای انواع دیگر اختلالات بینایی کمتر، اما همچنان این تفاوت وجود داشت- به جز مشکلات خفیف در دید از راه دور، که در آن تفاوت آماری وجود نداشت. افرادی که بیش از یک نوع اختلال بینایی داشتند نیز 35 درصد بیشتر از افراد دارای بینایی طبیعی احتمال ابتلا به زوال عقل داشتند.
همچنین بر اساس مطالعه دیگری که در رابطه با جراحی آب مروارید است نشان میدهد که زوال عقل با میزان کمتری در طول زمان در بزرگسالانی که دید از راه دور آنها با انجام عمل جراحی بازسازی شده بودند، بروز کرده است.
نویسندگان این مقاله، به رهبری اولیویا کلین نوشته اند، “اولویت بندی سلامت بینایی ممکن است برای بهینه سازی بینایی و سلامت کلی و رفاه کلیدی باشد. کارآزمایی های تصادفی شده برای تعیین اینکه آیا بهینه سازی بینایی یک استراتژی مناسب برای کاهش زوال شناختی و کاهش خطر زوال عقل است ضروری است. ”
اما در همین حین، شیلا وست، دکترای انستیتوی چشم ویلمر در سرمقاله‌ای نوشت: «دسترسی عادلانه به خدمات مراقبت از بینایی که از پیشرفت از دست دادن بینایی جلوگیری می‌کند، معکوس می‌کند، یا حداقل از پیشرفت آن جلوگیری می‌کند، صرف‌نظر از تأثیر بالقوه بر زوال عقل، یک هدف ارزشمند است و ممکن است به‌ویژه برای کسانی که زوال شناختی را تجربه می‌کنند، حیاتی باشد».
منبع:
https://www.news-medical.net
